Meydan boşsa,

Sektörde 3 onluğun üstünü geçmiş, yani 30 küsür yıllarını yaşayan, prensiplerini her şeyin üstünde tutarak, eşli davet değilse eşini bile yanında taşımayan, Türkçe mealiyle kişi olarak davet edildiği yere yanında eş- dost götürmeyen bir gazeteci olarak geçtiğimiz günlerde katıldığım bir etkinlik içimi burktu ve kendi kendime meydanı boş bırakmanın suçluluğunu hissettim. Kendi adıma, hiç bir işbirliğimiz olmasa da bunca yıldır çıkan dergiler ve dergi çıkaran ekipler adına çok üzüldüm ve bundan sonra gelecek davetlerde kimler yer alırsa  alsın, katılmaya karar verdim, bu karar hem kendi adıma, hem de diğer dergiler ve dergileri yayınlayanlar adınaydı…   

Merak ettiniz mi?

Daha fazla merakta kalmamanız adına yaşadığımı paylaşayım.

Geçtiğimiz haftalarda Model Ayvalık diye bir tanıtım programı nedeniyle İzmir’den Ayvalık Belediyesi’nde göreve başlayan sevgili meslektaşım Işık Teoman tarafından davet edildim ama davet edilenlerin kimlik ve niteliklerini bilmediğim ortamlarda pek bulunmak istememe prensibimi Işık’ın ısrarıyla ezerek etkinliklere katılanları sormak yerine sorgusuz sualsiz Ayvalık’a gittim…

Belediye yetkilileri; inanılmaz bir ev sahipliği sergiledi. Gittiğimiz gün Cunda Adası’nda muhteşem bir akşam yemeği, ertesi sabah basın toplantısı, öğle yemeğinin ardından Ayvalık'ın bilinmeyen yerlerini, tarihi eserlerini ve daha bir çok şeyi içiren gezinin ardından  bu kez belediyenin işlettiği restoranda akşam yemeği verildi basın mensuplarına ve kendisini basın mensupları diye kakalayanlara…

Son akşamki yemeğe kadar bazı tavırlarını hoş karşılamaya çalıştığım ve sektörde bunca zamandır var olmama karşın adını sanını duymadığım , kitap marketlerde karşılaşmadığım dergiyi dağıtmak üzere ayağa kalkan beyefendinin “İzmir’in en popüler dergisini getirdik” sözlerinin ağzından düşmesiyle göz göze geldik. Söz ağızdan çıkmıştı ve geri yakalaması mümkün değildi artık... Bir an ayağa kalkıp, “Pardon bunca yıllık gazeteciyim. 4 yıldır İzmir’in en iyi bir iki dergisinden birini çıkaran bir yayıncı, bir gazeteci olarak ben bu popüler olduğunu iddia ettiğiniz dergiyi ilk kez görüyorum, ilk kez duyuyorum. Ne zaman çıktı, ne zaman popüler oldu? Bu işte bir salaklık var.” demeye niyetlenmişken kendimi frenledim. 

Neden mi?

Çünkü yemekte ilçenin Kaymakamı Gökhan Görgülüaslan, Belediye Başkanı Mesut Ergin vardı, ilçenin turizmcileri vardı, yemek alkollüydü ve çıkışmam farklı yorumlanabilirdi, sustum ve bekledim.

Yemekte meyve servisi başladığında ayağa kalkarak kolumun altına doldurduğum  “Bizimizmir Magazin” dergilerimi yemekte olan kişilere dağıttım…     Hem orada bu zatın ağzının payını o kadar insanın içinde verememenin üzüntüsünü yaşadım hem belediyenin emeğinin büyük bölümünün ziyan olmasının… Meydanı boş bırakmama adına bundan sonra gelen hiçbir daveti geri çevirmemem gerektiğine kanaat getirdim….
Saygılar sunuyorum…