Yazı Boyutu:
SEN KİMİN KIZISIN, Biliyorsun Değil mi?
Biliyorum,
Yüreğinde sevgi,
Göğsünde merhamet,
Sözlerindeki duruş kadar iyi biliyorum hem de...
Seslendiğimde sana ya acım diniyor ya da sevgim coşuyor.
Senin merhametin beni yaşama bağlıyor
Biliyorum, Sen bana en güzel devasın …
Düşünüyorum da,Senin adın, en güzel kelime dilimde
Başlığa seni koyduğumda yazımın sonu gelmek bilmiyor…
Sen benim en güçlü kaynağımsın...Bir gün bana tam da böyle söyledin;Sen, kimin kızısın, biliyorsun değil mi ?Elini koyduğun titreyen çenemi tutarak,
Hıçkırıklarıma sus der gibi …
AĞLAMA demedin o sırada,
Kaldır başını, bak gözlerime …
Ne söyleyebildim, ne de hayır diyebildim.
Sormadın,
Neden ağladığım değildi ilgilendiğin,
Ağlamamak için önce ne kadar yapabildiğimdi öğrettiklerinden …
Gerisi teferruattı senin için …
Geleceğini oluşturacak her yeni günün bir önceki günden daha güzel olmalı diye tembihlemiştin bir kere,İsteklerine uygun ve seni mutlu edecek şekilde olanları seçecek olanın da benim olduğumu…
Biliyorum annem, ben kimin kızı olduğumu unuttum sanma sakın!
Gücünü hissediyorum, hissedeceğim her daimSevmeyi beklemeden Sevmeyi öğrendim, öyle de Seviyorum...
Kazanmak için, çalışmayı hem de çok çalışmayı senden öğrendim, şimdi çok çalışıyorum.
Biliyorum annem, anne sevgisi her sevgiden daha üstündür, işte bu yüzden…
Sevgin, sevgim,
Duan, kaynağım,
Duruşun, klavuzum,
Varlığın, yaşam anlamımdır biliyorum...
VARLIĞIM için Varlığına minnettarım bir ömür boyu…
Teşekkür ederim annem,
Senin kızın olmakla gurur duyuyorum.
