Daha Gerçek Biz

Düşüncelerimize Değil, İnsan Olmaya Saygı Duyalım…

Zihnimizde bizim sandığımız, hatta daha da ötesi "benim" sandığım bir sürü düşünce, inanç, kalıp var.

Doğru olduğunu bir kere bile sorgulamadığımız bir sürü kavram, önerge, emir.

Dünyanın nasıl bir yer olduğu ve nasıl bir yer olması gerektiği ile ilgili bir sürü kabullerimiz.

Kendimizin ve diğer insanların nasıl olması ve nasıl davranması gerektiği ile ilgili bir sürü standartlar var zihnimizde.

Şu anda dünyada, ülkemizde, hayatımızda olan birçok olayla ilgili bir tarafımız var ve bu tarafın haklı ve doğru ve hak olduğuna eminiz, öyle değil mi?

Peki ,
Bunların "doğru" veya "gerçek" olduğuna nasıl bu kadar emin olabiliyoruz?

Bu inançların, kabullerin, düşüncelerin nereden zihnimize girdiğini biliyor muyuz?

Bir düşünelim isterseniz.

Bir sorgulayalım.

Anlayalım.

Gelişim, öznesi olduğumuz, kendisi ile özdeşleştiğimiz şeyden ayrışmak, onu nesne olarak, yani benden ayrı, inceleyebileceğimiz bir şey olarak görebilmektir.

Ancak ben, benim, bana ait sandığımız şeyleri, düşünceleri, kavramları inceleyebilirsek özgürleşir ve ilerleyebiliriz.

Ionna Kuçuradi’nin dediği gibi “Fikirlere saygı duyulmaz, insana saygı duyulur. Fikirler değerlendirilir.”

Kendi düşüncelerimize bu kadar saygı göstermeyi bırakıp, onları incelesek daha etkin olmaz mı?

Bu sayede bırakalım zihnimizdeki gereksiz ve dayanaksız, bu nedenle de bize yük olan, bizi gözümüzün önündeki gerçekleri görebilmekten alıkoyan, bize biz bile fark etmeden meşgul edip duran ,bizi kısıtlayan ve çoğu zaman kendi içimize kapatan bu boş inançlar çözülsün, erisin, yok olsun, ne dersiniz?

Ve yerini zihninin gerçek doğasının uçsuz bucaksız, her şeyi içine alan ve güneşin altındaki hiç bir şeyi ayırmayan berrak, engin gökyüzüne bıraksın.

Bu sayede oluşan berraklık, bedensel farkındalığımızı ve onunla kurduğumuz ilişkimizi güçlendirecektir.

Ve bu sayede kalbimiz, bedenimiz ve düşüncelerimizin baskısından özgürleşmeye, gerçekten gevşemeye, açılmaya başlayacak…

Öyleyse var mısınız, düşüncelerimize saygı duymaktan önce kendimize saygı duyalım. Düşüncelerimizi değerlendirelim, cebimize koyacağımızı koyarak, yenisine geçelim. Zihnimiz hep berrak kalsın, işte o zaman "Daha Gerçek Biz" olabiliriz…

Sevgilerimle