İzmir merkezin hemen dibinde.
Alaçatıya 9,Çeşmeye 13 km mesafede.
Otoyol üzerinde.
Yamaca baktığında tüm şirinliğiyle duruyor.
Eski bir Yörük köyü.
Mezar taşları okunursa
Onaltıncı yüzyıla rastlanıyor.
Yol taşları tespit tanesi gibi dizilmiş.
Her metresinden bir tarih fışkırıyor.
***
Adı, Karaköy.
Birçok ev terk edilmiş.
Üç- dört evde hayatdevam ediyor.
Biri de köyün muhtarı
Gerçi şimdi köy diye tabir kalmadı ama
Muhtar Ali Dokumacı, Bu köy, başka Yedi nesil buralarda büyüdü diyor.
***
Köy meydanında cami,kahvehane, bakkal yıkıntı halinde.
Çitlembik ağaçları zamana meydan okuyor.
Volkanik arazide taşlar arasından öyle otlar fışkırıyor ki
Her birinin şifası,doğa harikası.
İki küçük kuyusu var, suyun tadı sanki şerbet.
***
Gelelim, köyün haber yönüne.
Tarihi köyde sadece15 kişi yaşıyor.
Geçimleri küçükbaş hayvanlar ve arıcılık.
Taş evlerinin görünümü nefis ama
Ekonomisi gelişmiyor.
Kimse yerleşmiyor.
Gelmiyor, oturmuyor.
Niçin mi?
Elektriği, suyu yok.
Çaylar bile yağmursuyuyla yapılıyor.
***
1930lardan sonra köy bozulmaya başlamış.
60lı yıllarda deprem yaşanmış.
Halkın çoğu terk etmiş.
Ve İzmirin içindekibu tarihi köy kaderiyle baş başa bırakılmış.
Elektrik, su neden mi yok?
Altyapı götürülmesineizin verilmiyor.
Çünkü
Köy, koruma kurulu prangasında.
Tarihi, doğal sitkapsamında.
Çivi çakılmıyor, izin verilmiyor, yıllarca öyle bekliyor.
***
Karaköyün iki mühendisi var.
İki kardeş. Muhtarınoğulları Kemal jeoloji, Mustafa maden mühendisi.
Kent yaşamından sıkılmışlar, köye gelip taş evde yaşayıp,koyun-keçi üretmeye başlamışlar.
Her ikisi de
Bir gün buranındeğeri mutlak anlaşılacak diyorlar.
Haklı olabilirler.
Ancak bunun gerçekleşmesi için
Memleketin valisi,şehrin reisinin görmesi gerek.
***
Tarih kokan evleri, köy kuyularıyla öyle bir köy olur ki
Alaçatıya hava,Çeşmeye zenginlik verir.
***
Ne lazım?
Bir görmek, birazbakmak
Biraz da kafa yorup,uğraşmak.
Elektriksiz köyün mühendisleri
Kemal ile Mustafa
Özlemle bekliyorlar.
***
Çayları da hazır!
********
*** Bölgeyi tanıtan Doç.dr Levent Kösteme teşekkürler
