LULU, CIA’YI DİZE GETİRDİ!

 
Zorla, zorlayarak, zorbalıkla…
Güzellik olmaz.
Aşk, evlilik, beraberlik yaşanmaz.
Hizmet yapılmaz, yaptırılmaz.
Görev verilse de sürmez.
Başarı gelmez, sonuç alınmaz.
Gönülsüz hangi işten hayırlı iş çıkmıştır?
Bir şey severek, beraberce yapılacak ki…
Bereketi olsun, başarı kazanılsın.
 
         ***
 
Bu gerçek, hayvanlar için bile geçerli.
İşte, örneği:
Labrador cinsi köpek Lulu, Amerikan Merkezi Haber Alma Teşkilatı’na (CIA) kadrolu olarak alınır.
Görevi; terörle mücadelede koklayarak patlayıcıları bulmaktır.
Genç, güçlü, akıllı köpek…
Haftalar boyunca uzmanlar tarafından eğitime alınır.
Aynı görevdeki Alman Rottweiler, İrlanda kurdu, Belçika çoban köpeği, Arap tazısı kısa sürede uyum sağlarken…
Lulu, ne kadar çaba gösterilse de bu işe yanaşmadı.
 
        ***
 
Yemek ve oyunlarla alıştırmaya çalıştılar.
Dinlenme, gezme saatini arttırdılar, nafile.
Sonuçta eğitimcileri bir araya geldi…
Kararı verdi:
“ Lulu, bu görevi istemiyor. Dünyası ve hayalleri farklı”
Hazırlanan rapor üzerine, üst yönetim Lulu’yu 2017 K-9 eğitim programından çıkardı.
Yetmedi…
Koskoca CIA, resmi internet sitesinden Lulu’nun neden teşkilattan çıkarıldığını ilan etti:
Üstelik resmini koyarak, altına yazdı:
“ Bazen eğitimini tamamlamış olsalar bile, köpekler bu hayatın onlara uymadığını gösteriyor. Saygıyla karşılıyoruz”
 
       ***
 
Lulu, CIA’daki resmi görevinden alınır.
Bahçeli evde oturan çok çocuklu bir aileye verilir.
Şimdi gündüzleri evin neşesi, gece gönüllü bekçisidir.
 
      ***
 
Köpek Lulu; dili, fikri, duygusu, yapısı farkmlı insana isteğini anlatabilmiş, kabul ettirmiştir.
İnsan; dili, fikri, duygusu, yapısı farklı hayvanın isteğini anlamış, kabul etmiştir.
Böylesi güzel bağlantı…
İnsanla insan arasında neden zordur?
Zorla, zorlayarak, zorlanarak, zorbalıkla…
Yaşanan, yaşatılan ömrün ne tadı vardır?