Yazı Boyutu:
Bir zamanlar pek meşhurdu.Doğrunun namı, yanlışın yüz karasıydı.
Devlet zorunlu görür, her yıl malın beyanını alırdı.
Şimdi de geçerli ama
Eski namı, şanı kalmadı.
*
Mal varlığını bildirmek devlete hizmet verenlerin temiz kâğıdıydı.
İşe başlarken neymiş?
Tamamladığında ne olmuş?
Millet bunu merakla takip eder;
Helal süt emmiş insan der,
Veya Sütü makamda bozulmuş lafını oturturdu.
*
Mal varlığı arayışı eskisi gibi revaçta değil.
Bir şeyler oldu, karıştı.
Daha doğrusu yoğun ve çabuk değişen gündemler arasında gümbürtüye gitti.
Vatandaş da unuttu
Birileri bir yere seçilir veya atanınca fakirleşti mi, zenginleşti mi?
Saçı bitmemiş yetimin hakkı yendi mi?
Ceketiyle geldi yerde han-hamam, yat-kat sahibi oldu mu?
Bakılmaz, ilgilenilmez oldu.
Gerçi
Memleket mi zenginleşti, bürokratlar, vekiller, reisler mi tutumlu oldu, sonuçta bir refah tablosu göze çarpıyor.
Geçinemiyoruz sesi duyulmuyor.
Yoksulluk unutuldu.
Varsıllık doğal sayıldı.
*
Sözümüz odur ki
Bir geleneği yaşatsak, milletin güvenini perçinlemek için bizleri yönetenlerin dünyalıklarını ilan ettirsek.
Cümlenin özüyle
Mal varlıklarını açıklatsak.
Neymişiz, ne olmuşuz hesabımızı versek.
Tabii bunu yapacak kişi, vatandaşın oyuyla seçilip koltuklara oturanlar.
Devletin kasasından harcama yapanlar.
*
Çıkar mı acaba?
Denir mi ki; Ben seçilmeden buydum, seçildim böyle oldum
Veya Ne zararda, ne karda hep aynı hizadayım
*
Önümüzde yerel seçimler var.
Mal beyanını ortaya koymak, seçmenine saygı gereği önce belediye başkanlarına yakışır.
Genel seçim öncesinde de vekillerimize.
Var mıdır kendine güvenen?
Benim malım şuydu, bu olmuştur. Şunlar gelmiş, bunlar gitmiştir diyen politikacımız.
Açıklasın.
Halkına varlığını sunsun, hak ediyorsa takdirini alsın.
*
Başkanlarımız, milletvekillerimiz
Bu köşe sizlerin hizmetinde.
Devlete zaten yazılı veriyoruz diyorsanız, milletten saklamanıza da gerek yoktur.
Buyurun mal beyanına.
İnsanımız bilsin, kimse dedikodu üretmesin.
Eğer niyet varsa bir dahaki döneme sizi sürüklesin, tesciliniz olsun.
*
Lütfen buyurun.
