Biraz düşünün.
Bu işin sonu nasıl biter?
***
Önce olaya gelelim, konuyu anlatalım.
Gaziantep’in Nurdağı ilçesinde…
Belediye Başkanı, sabah kahvaltısına çarşıdaki börekçiye gider.
Aynı anda kaymakamın şoförü gelir ve karşılaşırlar.
Bir kelimeyle tartışma başlar.
Makam şoförü, başkana “ unutma, bu lafı bana söyledin” der, böreği almadan gider.
***
AK Partili Belediye Başkanı Mehmet Yıldırır, daha ilk lokmasını yemeden…
Kaymakam Seyfullah Ordueri, hışımla içeri girer.
Karşılıklı tartışma, küfre dönüşür…
Ardından yumruklar…
Hızını alamayan Kaymakam, belindeki beylik silahı çeker.
Aynı anda başkanın makam şoförü kaymakama tekme atar, tabancayı elinden düşürür.
Tıpkı filmlerdeki gibi.
Esnaf şaşkın…
Vatandaşlar, “Ayıp oluyor beyler” müdahalesiyle kravatlı, takım elbiseli ilçenin “bir ve iki “ numaralı adamlarını ayırır.
***
Başkan ile Kaymakam…
Homurdana, söylene adliyenin yolunu tutarlar.
Doktordan darp raporu alırlar.
Her ikisi de savcıya şikâyetçi olduğunu söyler.
Savcı ne yapsın?
“ Size yakışmaz, koca adamlarsınız millete böyle mi örnek olacaksınız?” diyemez.
Dilekçelerini alır.
***
Olay valinin kulağına gider.
Her ikisini şehre çağırır, odasına alır, önce dinler sonra uyarır.
Bir süre sonra gönderir.
Kavgacı kaymakam ile başkanın ağızları kapalı, suratları asıktır.
***
Yazının başına dönelim.
Sonuç ne olur?
- Memleketin hali ortada düşüncesiyle barışırlar.
- İlçe halkı törenle başkan ile kaymakamı meydanda öpüştürür.
- Belediye başkanı “ben seçilmişim, o atanmış” der, yerinden alınmasını ister, partisi “Biz taraf olamayız” teziyle reddeder.
- Savcı, Kaymakama “silahla tehdit”, başkana “mülki amire hakaret” iddiasıyla dava açılmasını ister.
- İçişleri Bakanlığı müfettiş gönderir, örnek olması için her ikisine de ağır ceza verir.
- Hiçbiri.
***
Yoksa…
“ İçeride terör, dışarıda savaş. Bir bu mu eksikti?” diyorsunuz.
Eyvallah, basit olay unutalım gitsin!
