Yaşı 13
Adı Çağla
Almanyada doğdu, büyüdü ve orada yaşıyor
Sömestri tatillerinde ailesi ile birlikte büyük anne, büyük baba ve kuzenleriyle tatilini geçirmek için Türkiyeye geliyor
Güzergah önce Bafra, sonra İzmir
******
İçme suyu ihtiyacımızı damacanalarla giderirken, arkadaşım olmasının yanı sıra çalışmalarıyla da gurur duyarak haberini yaptığım işadamı Bora Akgermanın ısrarıyla ben de arıtma sisteminin montajını yaptırdım ve günün yorgunluğu ve aşırı sıcaklar nedeniyle posam çıkmış durumda
Almanyadan tatile gelmiş olan kayınbirader yorgun halimiz karşısında gidip yiyicekler aldı geldi ve orta sehpanın etrafında yerini almışız karnımızı doyuruyoruz
Yemeğin ortasında Çağlanın ettiği söz bir anda lokma mı boğazıma tıkadı. Odadakilere baktım çoğunlukta aynen bendeki tepki...
Ben dedi. Büyüyünce İzmirde sokak çocuklarına ev açacağım. Onlara bakacak, karınlarını doyuracak, eğitimini sağlayacağım ve onları sokaklardan kurtacağım
Masada kimsenin sesi çıkmıyordu. Herkes öylece kalmış, ağzındaki lokmasını bitirmeye çalışıyordu
Çağla, sözlerine şöyle devam etti: Herkes Afrikada ki açları düşünüyor. Onlara yardım için çaba harcıyor
Başını babasına çevirerek sorusunu yönlerdirdi
Babacığım Türkiyede ki açları, sokaklardaki çocukları kimse görmüyor mu?..
Sorusuna cevap beklemeden konuşmasını şöyle sürdürdü: Ben büyüyünce doktor olacağım. İzmire geleceğim ve büyük bir ev açacağım. Afrikanın yanında Türkiyedeki açları da anlatarak öncelikle insanların kendi ülkesindeki yoksullara yardım etmesini isteyeceğim
Büyüyünce bu fikri değişir ya da değişmez.
Ama benim için önemli olan çok sayıda yetişkin insanın böylesi bir düşünceden yola çıkıp, fikir birliğine giderek böylesi bir çalışma başlatmak yerine elindeki bez parçasıyla camını kirleten ya da bir şekilde dilenen çocuklara para vererek başından savmayı tercih ederken 13 yaşında, Almanyada doğup büyüyen bir çocuğun böylesi bir düşünce içinde olması oldukça ilginç değil mi?